Ίλυα Λιβυκού: Η Κρητικοπούλα που κατέκτησε το θεάτρο και τον κινηματογράφο

Η λαμπερή ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, Ίλυα Λιβυκού, γεννήθηκε το 1919 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο παντρεύτηκε με τον δικηγόρο Αγησίλαο Κοζύρη και απέκτησε το επώνυμό του. Από αυτό το γάμο της απέκτησε τρία παιδιά, δύο κορίτσια και ένα αγόρι.

Η Ίλυα Λιβυκού ήταν από μικρή πολύ δυναμικός χαρακτήρας. Ήταν επίμονη, πεισματάρα και σκληρή. Μετά το σχολείο ασχολήθηκε με τον ακοντισμό και αργότερα σπούδασε στη Νομική Σχολή των Αθηνών. Εκτός από τις νομικές σπουδές, ήξερε καλά ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός και παρά την απαγόρευση των δικών της, γράφτηκε κρυφά στη δραματική σχολή, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Ήταν μία από τις φορές που απέδειξε ότι αντιμετώπιζε με θάρρος και αποφασιστικότητα τις προκλήσεις.

Το θεατρικό της ντεμπούτο, έγινε κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με το έργο «Ρουί Μπλας» του Βίκτορος Ουγκώ.

Το 1948 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον θίασο της Κυρίας Κατερίνας και του Βασίλη Λογοθετίδη. Παρέμεινε ως βασική συνεργάτης του έως τον θάνατο του μεγάλου κωμικού, με τον εκτός από αξέχαστο θεατρικό και κινηματογραφικό ζευγάρι, ήταν και ζευγάρι στη ζωή, παρόλο που δεν επισημοποίησαν ποτέ τη σχέση τους.

Πολλοί συνάδελφοί της θεωρούν ότι ο Λογοθετίδης έκανε το βήμα να δημιουργήσει δικό του θίασο, χάρη στην στήριξη, τη δημιουργικότητα και την επιμονή της. Το 1960, όταν ο Λογοθετίδης πέθανε, έχασε τον αγαπημένο της παρτενέρ στο σανίδι και τον σύντροφό της στη ζωή.

Η Κρητικοπούλα Ίλυα Λιβυκού ήταν μία πολύ εντυπωσιακή γυναίκα
Η Κρητικοπούλα Ίλυα Λιβυκού ήταν μία πολύ εντυπωσιακή γυναίκα

Η Ίλυα Λιβυκού, απαρηγόρητη, επέλεξε να μην ξαναπαίξει σε θεατρικά έργα που είχε παίξει στο παρελθόν μαζί με τον αγαπημένο της. Ωστόσο, ήταν αποφασισμένη να συνεχίσει την καριέρα της, σόλο πλέον. Επιπλέον, έπρεπε να αποδείξει στους κακοπροαίρετους που την θεωρούσαν απλώς την κυρία του βασιλιά της ελληνικής κωμωδίας ότι ήταν πολύ περισσότερα.

Και πραγματικά, όταν επανεμφανίστηκε στη σκηνή έκανε αίσθηση. Έμοιαζε πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία της και επέλεξε δραματικούς ρόλους, σε πλήρη αντίθεση με όσα είχε κάνει στο παρελθόν. Το κοινό και οι κριτικοί αναγνώρισαν την ποιότητα των ερμηνειών της. Παραμένει αξέχαστη η ερμηνεία της τόσο στην «Κατάρα της μάνας» του Γεωργιάδη όσο και στην «Αντιγόνη» του Τζαβέλλα.

Στη μεγάλη οθόνη είχε πρωτοεμφανιστεί το 1948, στην ταινία του Αλέκου Σακελάριου «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες της, σε περισσότερες από 45 ταινίες των Γεωργιάδη, Καραγιάννη, Σκουλούδη και πολλών άλλων σκηνοθετών. Ξεχωρίζουν: «Ένα βότσαλο στη λίμνη» (1952), «Σάντα Τσικίτα» (1953), «Δεσποινίς ετών 39» (1954), «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» (1955), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Ο ζηλιαρόγατος» (1956), «Δελησταύρου και υιός» (1957), «Ένας ήρωας με παντούφλες» (1958).

Το 1965, απέσπασε το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία «Ένας ντελικανής» του Μανόλη Σκουλούδη. Είχε συμμετάσχει, επίσης, σε πολλές ραδιοφωνικές παραγωγές και αργότερα τηλεοπτικές.

Το 1986 όμως, δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα που ξεπέρασε τις δυνάμεις της. Έχασε την κόρη της Εύα από καρκίνο και κατέρρευσε. Η απώλεια ήταν δυσβάσταχτη και η ηθοποιός δεν μπόρεσε να συνεχίσει να εργάζεται. Αποσύρθηκε από το θεατρικό σανίδι και συνέχισε να ζει μόνη της στο διαμέρισμα της. Η θλίψη και ο χρόνος, κλόνισαν την υγεία της. Το 2002 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και το Σεπτέμβριο έφυγε για να συναντήσει τον θίασο του παραδείσου. Η Ίλυα Λιβυκού τάφηκε στο κοιμητήριο της Καισαριανής, δίπλα στην αγαπημένη της κόρη, όπως ήταν και η επιθυμία της.

Ακολούθησε το Cretans στο Google News και στο Facebook

ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ