Το περίφημο αλφαβητάρι του Κουμούχη ή Λαγού (Μανόλης Σαλούστρος) ενός παλιού, ιδιαίτερου μεγάλου μουσικού γλεντιστή και μερακλή των Ανωγείων.
Ο Κουμούχης γεννήθηκε στα Ανώγεια το 1937. Έζησε και ανατράφηκε στο χωριό σε στιγμές και εποχές σκληρές και γεμάτες κακουχίες. Άνθρωπος με πάθος, συναισθηματικός και μερακλής με την κυριολεκτική έννοια του όρου έκφρασε τα πάθη , τους πόθους και προσδοκίες μιας ολόκληρης γενιάς ανωγειανών, που μέσω του τραγουδιού σε παρέες και καντάδες έβρισκαν τις διεξόδους και ξεχνούσαν τα βάσανα της σκληρής καθημερινότητας και του αγώνα να ζήσουν αξιοπρεπώς τις οικογένειες τους.
Ο Μανώλης ήταν από τις σπάνιες μορφές που η φύση προικίζει με τέτοιο ταλέντο. Ήταν γλυκός και η γλυκάδα του έβγαινε μέσα από τις χορδές του μαντολίνου του και με την ζεστή του φωνή δημιουργούσε ένα όμορφο στολίδι μέσα στην νύχτα. Έγραφε μαντινάδες που εξέφραζαν τα πάθη των ερωτευμένων, των πονεμένων, των ξενιτεμένων και όλων γενικά των ανθρώπων που θέλουν με ένα στίχο να εκφράσουν την χαρά ή την λύπη τους, το χαμόγελο και το δάκρυ τους.
Η μοίρα δυστυχώς στάθηκε σκληρή απέναντί του και έκοψε βίαια το νήμα της ζωής του στην εποχή της μεγαλύτερης ακμής του. Ο Κουμούχης σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στην περιοχή Κακό Όρος στον Καρτερό Ηρακλείου, ένα κρύο απόγευμα στις 15 Ιανουαρίου του 1962 σε ηλικία μόλις 25 ετών.
Απολαύστε τις μαντινάδες από το αλφαβητάρι του Κουμούχη:
Άλφα θ’αρχίσω να σου πω όλα τα βάσανά μου
και ίσως να πάψεις να χτυπάς την έρημη καρδιά μου.
Βήτα βαθειά με πλήγωσες και δε μπορώ να γιάνω
και το κορμί μου κάνω το χαλάλι να ποθάνω
Γάμα γιατί μ’αρνήθηκε η άπονη καρδιά σου
αφού το ξέρεις πως τραβώ πιστά τον έρωτά σου
Δέλτα διαβαίνω να σε δω να πάψουνε οι πόνοι,
φως μου, γιατί’βαλε αρχή το σώμα μου και λιώνει
Έψιλον έχεις μια καρδιά π’άνθρωπο δεν λυπάται
κι έχει χαρά όταν θωρεί άλλον να τυρρανάται
Ζήτα ζωή ευχάριστη, περνούσα έως τώρα
μα εδά οι πόνοι απ’το κορμί δεν λείπουνε μιαν ώρα
Ήταν η μέρα σκοτεινή όταν σε πρωτοείδα
και πλήγωσές μου την καρδιά και μπλιο δεν έχω ελπίδα
Θήτα θυμάμαι τη ζωή που πέρασα μαζί σου
κι αναστενάζω σαν σκεφτώ το λυγερό κορμί σου
Γιώτα γιατί μ’αρνήθηκες εφόσον σ’αγαπούσα
όπως ο Ερωτόκριτος ‘γαπά την Αρετούσα
Κάπα κανείς δεν ημπορεί τον πόνο μου να γιάνει
γιατί η πληγή προχώρησε και το κορμί μου πιάνει
Λάμδα σαν λάβεις εντολή στον ύπνο που κοιμάσαι
κι ονειρευτείς το τι τραβώ, τότε θα με λυπάσαι
Μη με ρωτάς αν σ’αγαπώ γιατί κρυφά τον πόνο
τον έχω μέσα στη καρδιά και δεν τον φανερώνω
Νύχτα και μέρα βάσανα, πρωί και βράδι πάθη,
πως να βαστάξει ένα κορμί αφού η καρδιά εμαράθη
Ξύπνησε αγαπημένη μου και σήκω μίλησε μου
μα δεν θυμούμαι το κακό που ‘πα για σε ποτέ μου
Όμικρον όρκο έκανα να μη σε λησμονήσω
μόνο θα σ’έχω στην καρδιά όσο καιρό θα ζήσω
Πήγα και παρατήρησα τον τάφο μου μικρή μου
εκεί που θα το βάλουνε το άτυχο κορμί μου
Ρώτησα αν τονε τραβάς πιστά τον έρωτά μου
κι εγώ ν’αφήσω να χτυπά για σένα η καρδιά μου
Σίγμα σου στέλνω τη καρδιά δώρο να τη κρατήσεις
ενθύμιο παντοτινό να μη τη λησμονήσεις
Ταφ του αέρα τα’δωσες τα λόγια τα δικά μου
και πήρε’ντα και πλήγωσες την άτυχη καρδιά μου
Ύψιλον είχα μιά καρδιά που ήταν μπαξές με τ’άνθη
μα τώρα που σ’αγάπησα εψήγη κι εμαράθη
Φίδια που τρώνε την καρδιά και πίνουνε το αίμα
και περιττή είν’η ζωή στον κόσμο πια για μένα
Χίλιες φορές το θάνατο καλλιά θα προτιμήσω
παρά να σ’αποχωριστώ για δε μπορώ να ζήσω
Ψηλά πετάς και προσπαθείς στον ουρανό να φτάσεις
μα πρόσεξε απ’τα πολλά τη ζήση σου μη χάσεις
Ωμέγα όποιος θα τα δει τα κάλλη τα δικά σου
σκλάβο της θα τον εκρατεί η ωραιότητα σου
Αυτό είναι τ’αλφάβητο που διάβασα και νιώθω
για σένα μέσα στη καρδιά ένα μεγάλο πόθο.
Βιογραφία-φωτογραφίες: anogi.gr
Ακολούθησε το Cretans στο Google News και στο Facebook
