Δεν αγαπάμε ιδιαίτερα τον όρο «ράτσα», αγαπάμε όμως τα ιστορικά ντοκουμέντα όπως αυτή η ταινία μικρού μήκους από τον Γιώργο Ασσαριωτάκη που γυρίστηκε το 1964. Οι καζαντζακικοί ήρωες ξεπηδούν από τα βιβλία σκωπτικοί, “ιερόσυλοι”, έξω-καρδιά, ξεδιπλώνουν την κρητική ψυχή και εναλλάσσονται με τα μουσικοχορευτικά συγκροτήματα της εποχής που τραγουδούν και χορεύουν ακόμα και στο Μαρτινέγκο, πάνω στον τάφο του Καζαντζάκη. Κι ενώ στο φόντο ξεπροβάλλει ο τρούλος του Αγίου Μηνά, στη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε κι άλλα μνημεία του Ηρακλείου όπως ο Κούλες (πρώτος-πρώτος!) τα Λιοντάρια, τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, το τούρκικο σεμπίλ στην Πλατεία Κορνάρου.
Βλέπουμε όμως και μεγάλες μορφές της κρητικής μουσικής όπως ο Ψαρογιάννης, ο Γιάννης Δερμιτζάκης, ο Βασίλης Σκουλάς στην τρυφερή, αμούστακη ηλικία των 18 χρόνων (στο 3:02 – ναι, αυτός είναι!), ο Γιώργης Αβυσσινός και βέβαια ο Νίκος Ξυλούρης (τον πρωτοβλέπουμε στο 2:41)! Αυτό από μόνο του δίνει στο ταινιάκι έξτρα αξία καθώς είναι η πρώτη και μοναδική εμφάνιση του Ξυλούρη σε ταινία και μάλιστα πριν γίνει καν γνωστός εκτός Κρήτης, σε ηλικία 28 χρονών
Αποκλειστικά δικαιώματα: Αεράκης – Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι & Σείστρον © 2014 με την άδεια του κ. Γιώργου Ασσαριωτάκη
Πηγή: zarpanews.gr
