Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ούτε να φοβόμαστε πως θα "εκθέσουμε" το νησί μας και θα προδώσουμε την αγάπη μας για αυτό ξεσκεπάζοντας τις "αδυναμίες" μας.
Η τουρκογενής λέξη “ντουκιάνι”, που αντικαταστάθηκε με την ημιλόγια ελληνική "καφενείο", αναφερόταν στο χώρο, όπου πολλοί Ελληνες περνούσαν-και περνούν ακόμη-τις ελεύθερες ώρες τους.