Μια μέρα του καλοκαιριού, ένας Iταλός τουρίστας στη Κρήτη κοζάρει μια συκιά με κάτι μεγάλα και ζουμερά σύκα. Άδραται λοιπόν της ευκαιρίας και σκαρφαλώνει σ` ένα κλαδί της για να κόψει μερικά.
Έλα όμως που ο Θεός αγαπάει μεν τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκοίρη. Να σου λοιπόν ο μπαρμπα-Μανούσος και αρχίζει να του φωνάζει:
– Κατέβα κάτω μπρέ, διάλε τσ`απολυμάρες σου!
Ο Iταλός όμως με τα walkman στα αφτιά, δεν άκουγε τίποτα.
– “Μπρε συ… δεν ακούς;“
του λέει ο μπάρμπας και μπροστά στον κίνδυνο να του ρημάξει το δέντρο του ο κλεφτοσυκάς, του χώνει μια με τη μαγκούρα και τον γκρεμίζει καταγής.
Σκάει κάτω με δύναμη ο καημένος ο ιταλός και ημιλυπόθυμος ψελίζει:
– Aqua!Aqua! (νερό στα Ιταλικά)
Και τότε ο μπαρμπα-Μανούσος του αποκρίνεται:
– Αφού μπρε άκουες, γιάντα δεν εκατέβαινες;