Κρήτη: Γνωρίστε τους ηλικιωμένους που πήραν απολυτήριο δημοτικού – 92 ετών ο μεγαλύτερος μαθητής

Το πείσμα και η δίψα τους για μάθηση προκαλούν ιδιαίτερη αίσθηση – Διαβάστε τις ιδιαίτερες ιστορίες των “μαθητών”…

Θαυμαστό παράδειγμα ότι τα όρια υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας, δίνουν 11 τρόφιμοι του Πτωχοκομείου Ηρακλείου των Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού οι οποίοι, σε ηλικίες 63 έως 92 ετών, δεν δίστασαν να γίνουν και πάλι μαθητές, επιτυγχάνοντας ότι δεν κατάφεραν ως παιδιά: Να αποκτήσουν Απολυτήριο Δημοτικού.

Κρήτη: Γνωρίστε τους ηλικιωμένους που πήραν απολυτήριο δημοτικού – 92 ετών ο μεγαλύτερος μαθητής

Ακούγοντας τις ιστορίες αυτών των γερόντων, ζωντανεύουν μπροστά σου άλλες εποχές, η ταλαιπωρία μιας χώρας, τα βάσανα των ανθρώπων της και ποια αξία είχαν τα «γράμματα» μπροστά στον αγώνα για επιβίωση. Ο κ. Παντελής Τσαγκαρουλάκης, 66 ετών, από το Καστέλι Μεσσαράς πήγε μέχρι την Γ’ τάξη.

«Ο πατέρας μου με έστελνε στα πρόβατα και έτσι δεν μπόρεσα να τελειώσω το Δημοτικό. Τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Εδώ μου είπαν να με γράψουν να πάρω το Απολυτήριο και έτσι συμμετείχα. Δεν μου χρειάζεται άμεσα αλλά ποτέ δεν ξέρεις» συμπληρώνει.

Κρήτη: Γνωρίστε τους ηλικιωμένους που πήραν απολυτήριο δημοτικού – 92 ετών ο μεγαλύτερος μαθητής

Από το Δραπέτι Μονοφατσίου, ο 66χρονος Εμμανουήλ Καλογεράκης άρχισε και αυτός το Δημοτικό αλλά… «ήταν τα χωράφια, οι δουλειές, δεν υπήρχαν περιθώρια. Εδώ στο Πτωχοκομείο μπήκα στις Ομάδες που υπάρχουν και αποφάσισα να πάρω το Απολυτήριο».

Ενενήντα τεσσάρων ετών σήμερα η κα. Ειρήνη Μαυρογιαννάκη, από τις Γωνιές Μαλεβυζίου, πήγε στο Δημοτικό Σχολείο ένα-δυο χρόνια. «Μετά» όπως μας αφηγείται «με πήρε ο μπαμπάς μου, που είχε δυο κατσίκες, να τις προσέχω. Τότε δεν υπήρχε καιρός για σχολείο, υπήρχε πείνα. Εγώ κρατούσα κι ένα τσουραδάκι να μαζεύω χορταράκια να τα πηγαίνω στη μάνα μου να μου τα ψήσει. Άλλη εποχή, πολύ δυσκολία».

Κρήτη: Γνωρίστε τους ηλικιωμένους που πήραν απολυτήριο δημοτικού – 92 ετών ο μεγαλύτερος μαθητής

Μια εβδομάδα πήγε στο σχολείο ο κ. Νίκος Φουντουλάκης 78 ετών, από το Αμάρι Ρεθύμνου, οπότε και η «σταδιοδρομία» του ως μαθητή έληξε πρόωρα και άδοξα. «Όλοι στην τάξη κάναμε μια μέρα μια αταξάδα και μας έδειρε ο δάσκαλος καλά καλά. Εγώ φοβήθηκα και δεν ξαναπήγα. Έτσι δεν έμαθα τίποτα γράμματα. Δούλεψα αγρότης, ήτανε κακές εποχές. Ήθελα όμως να τελειώσω το σχολείο γιατί τα εγγονάκια μου μού λένε «παππού έχω χαρτί». Εγώ δεν έχω γι’ αυτό και μπήκα στην Ομάδα και είπα ότι θα καθίσω όπως και να ΄χει να μάθω».

Πηγή: cretalive.gr

Ακολούθησε το Cretans στο Google News και στο Facebook

ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ